خشنودی ترکیه از تایید حکم حبس ابد ملادیچ
وزارت امور خارجه ترکیه تایید حکم حبس ابد راتکو ملادیچ را به لحاظ تجلی عدالت تصمیم درستی ارزیابی کرد
وزارت امور خارجه ترکیه با انتشار بیانیه‌ای در خصوص ابراز خشنودی از صدور حکم حبس ابد راتکو ملادیچ (قصاب بوسنی) در دیوان کیفری بین‌المللی اعلام کرد: گرچه این حکم درد خانواده قربانیان نسل‌کشی سربرنیتسا را تسکین نداد، اما به لحاظ تجلی عدالت تصمیم درستی است و امیدواریم که نقش بازدارنده در ارتکاب چنین جنایاتی داشته باشد.
در این بیانیه با اشاره به جنایات جنگی و نسل‌کشی که راتکو ملادیچ بین سال‌های 1992 تا 1995 مرتکب شده، آمده است: امیدواریم که این حکم به برقراری صلح و سازش اجتماعی در بوسنی و هرزگوین و کل منطقه کمک کرده و از انجام جرایم مشابه جلوگیری کند.
اتاق استیناف مکانیزم قضایی (IRMCT) که جانشین حقوقی دادگاه بین‌المللی جنایات جنگی در لاهه است، امروز در دادگاه تجدید نظر پرونده راتکو ملادیچ، فرمانده پیشین جمهوری صرب‌های بوسنی و هرزگوین ملقب به قصاب بوسنی که به جرم نسل کشی و جنایات جنگی در این کشور به حبس ابد محکوم شده بود را تایید کرد.
قضات دادگاه تمامی شکایات وارد شده به حکم دادگاه بین‌المللی جنایات جنگی در لاهه از طرف ملادیچ و تیم وکلاوی وی را رد و غیر معتبر اعلام کردند.
دادگاه بین المللی رسیدگی به جرایم جنگی، پیشتر در سال 2017 رادکو میلادیچ را به دلیل دست داشتن در "نسل کشی" مسلمانان بوسنی به حبس ابد محکوم کرده بود.
ملادیچ که در جریان جنگ یوگسلاوی در سال‌های 1992 تا 1995 فرماندهی صرب‌ها را به عهده داشت به ارتکاب جرایم، نسل کشی در سربرنیتسا، محاصره سارایوو و جنایات جنگی متهم شده بود.
- نسل کشی چگونه آغاز شد؟
غیرنظامیان بوسنی، پس از اشغال شهر سربرنیتسا توسط صرب‌ها به فرماندهی ژنرال راتکو میلادیچ در 11 ژوئیه 1995، به سربازان هلندی وابسته به نیروهای حافظ صلح سازمان ملل پناه آوردند. هلندی‌ها آنها را به صرب‌ها تحویل دادند.
ملادیچ در آستانه عید صرب‌ها گفت: "این شهر را به ملت صرب هدیه می‌کنم. زمان آن فرارسیده که از ترک‌ها (اصطلاحی که برای مسلمانان آن منطقه استفاده می‌شود) در این سرزمین انتقام بگیریم".
ملادیچ به دلیل کشتار بیش از 8 هزار بوسنیایی مسلمان در سربرنیتسا در 11 جولای 1995 از سوی دادگاه بین‌المللی جرایم جنگی لاهه به حبس ابد محکوم شد. در این کشتار، بسیاری از زنان و کودکان آواره شدند.
- مسیر مرگ
در پی سقوط سربرنیتسا بخشی از مسلمان شهر به سربازان هلندی که در کارخانه قدیمی باتری سازی در مقابل مزار شهدای کنونی واقع شده پناه برده و بخشی دیگر نیز به منطقه تحت کنترل سربازان بوسنیایی که راه جنگلی بود، می‌گریزند.
هر دو گروه سرنوشت مشابهی را تجربه می‌کنند. راه جنگلی به دلیل قتل‌عام‌های گسترده که در آن رخ داده، در میان مردم به نام "مسیر مرگ" شناخته می‌شود؛ راهی که هزاران نفر اسیر دام سربازان صرب شده و جان باختند.
مردمی که به سربازان هلندی پناه برده بودند، شب اول در محل کارخانه قدیمی اسکان می‌یابند، اما صرب‌ها که برای بازرسی به آنجا می‌روند و خودسرانه اقدام به بازداشت برخی مردان می‌کنند.
روز بعد سربازان صرب که بیرون از اردوگاه منتظر بودند، از بین خانواده‌هایی که مشغول سوارشدن به اتوبوس بودند، مردان را جدا ساخته و کشتند. سپس آنها را در گورهای دسته جمعی دفن کردند. زنان و کودکان این قربانیان سال‌‌ها در تبعید به سر بردند.
